Dalsze badania prowadzone wspolnie z m??em P. Curie, doprowadzi?y do odkrycia w 1
898 roku dwoch nowych pierwiastkow radioaktywnych pochodz?cych od uranu ? polonu i radu
. Oba te pierwiastki znalaz?y po?niej szerokie zastosowanie, m. in. w medycynie.
Polon stosowany jest np. jako ?rod?o cz?stek alfa oraz w mieszaninie z berylem jako ?rod?o neutronow,
a tak?e jako aktywator fosforow w lampach luminescencyjnych. Ponadto znalaz? on zastosowani
e w generowaniu pol elektrostatycznych w ma?ych przeno?nych ?rod?ach pr?du, na przyk?ad takich, ktorych w
medycynie u?ywa si? do zasilania serca. Rad jest pierwiastkiem, ktorego niewielka
cz?steczka mo?e przez wiele lat emitowa? ciep?o i ?wiat?o. Jest najwa?niejszym
pierwiastkiem jaki odkryto od czasow wyizolowania tlenu. Stosowany jest zwykle w postaci chlorku l
ub bromku radu jako ?rod?o promieniowania gamma w leczeniu nowotworow z?o?liwych niektorych chorob
skornych. Siarczan i w?glan radu s? natomiast u?ywane do wyrobu farb ?wiec?cych.
W dalszych pracach nad promieniotworczo?ci?, w 1900 roku Maria Sk?odowska-Curie wysun??a przypuszczenie,
?e emitowane przez uran promienie alfa mog? zawiera? cz?steczki substancji radioaktywnych. W przysz?o?ci uznano s?uszno?? tej hipotezy.

W 1903 roku uczona przedstawi?a w rozprawie doktorskiej wyniki swoich bada? nad promieniowaniem radioaktywnym
. Komisja oceni?a j? bardzo pozytywnie, stwierdzaj?c ?e jest osob?, ktora da?a najwi?kszy wk?ad w historii zdobywania
doktoratu. Jeszcze tego samego roku otrzyma?a wraz z m??em Nagrod? Nobla w dziedzinie fizyki. W
1904 roku zosta?a kierownikiem laboratorium na Sorbonie, a w dwa lata po?niej, kiedy
Piotr Curie zgin?? w wypadku, przej??a po m??u stanowisko profesora na tym uniwersytecie, zostaj?c kierownikiem katedry promieniotworczo?ci.
Po ?mierci m??a kontynuowa?a samodzielnie swoje badania, uzyskuj?c m. in. w laboratorium w 1910 roku rad
w postaci czystego metalu. W 1911 roku M. Sk?odowska-Curie otrzyma?a po raz drugi Nagrod?
Nobla, tym razem w dziedzinie chemii, za prac? nad chemicznymi i fizycznymi w?a?ciwo?ciami polonu
i radu, oraz za prace dotycz?ce metod wyodr?bniania, oczyszczania
i pomiaru aktywno?ci pierwiastkow promieniotworczych.
Niezale?nie od bada? i odkry? naukowych, uczona przyczyni?a si? do zorganizowania Instytutu Radowego w Pary?u
jak rownie? pomaga?a czynnie w zorganizowaniu,
otwartej w 1912 roku, Pracowni Radiologicznej Warszawskiego Towarzystwa Naukowego, a po?niej (w 1932 roku) ? Instytutu Radowego w
Warszawie. W czasie I wojny ?wiatowej wraz ze swoj? cork? kierowa?a polow? s?u?b?
radiologiczn?. Do ko?ca wojny przyj??a ponad milion pacjentow. W latach dwudziestych zacz??a traci?
wzrok. Zmar?a na bia?aczk? w 1934 roku, maj?c 67 lat.

Jako wspo?tworczyni nauki o promieniotworczo?ci i autorka pionierskich prac z fizyki i chemii j?drowej,
Maria Sk?odowska-Curie z wielu powodow zas?uguje na podziw. Jednak?e pomimo dwoch Nagrod Nobla i wielu osi?gni??
naukowych, za ?ycia nie w pe?ni zosta?a doceniona. Na prze?omie XIX i XX wieku opor przeciwko t
emu, by kobiet? uzna? za naukowca by? bowiem tak wielki, ?e nigdy nie wybrano jej do Francuskiej Akademii Nauk
. Dopiero ko?cem XX wieku Francja ponownie uczci?a pami?? zmar?ej uczonej i w 1995 roku prochy Marii Sk?odowskiej-Curie oraz jej m??a spocz??y w paryskim Panteonie.